Οι Πινακάτες, ένα από τα πιο αυθεντικά χωρία του Πηλίου, είναι χτισμένες σε υψόμετρο 580 μέτρων με καταπληκτική θέα στον Παγασητικό κόλπο. Βρίσκονται ανάμεσα στην πολυσύχναστη Βυζίτσα και τον Άγιο Γεώργιο Νηλείας και απέχουν από το Βόλο περίπου 25 χιλιόμετρα. Οι Πινακάτες είναι λιγότερο γνωστές σε σχέση με τα γειτονικά χωριά όπως οι Μηλιές και η Βυζίτσα, χωρίς ωστόσο να υστερούν σε ομορφιά. Μάλιστα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτό είναι και το πλεονέκτημα του χωριού, καθώς η περιορισμένη επισκεψιμότητα το καθιστά πραγματικό ησυχαστήριο για όσους θέλουν να χαλαρώσουν και να απολαύσουν τη γαλήνη του πηλιορείτικου τοπίου.

Μια εκδοχή σχετικά με την προέλευση της ονομασίας του χωριού είναι ότι προέρχεται από το όνομα κάποιου από τους πρώτους κατοίκους, ο οποίος λεγόταν πινακάς, επειδή κατασκεύαζε πήλινα ή ξύλινα πιάτα που στην τοπική διάλεκτο τα έλεγαν «πινάκια». Η κατάληξη -άτες θεωρείται πως είναι τοπωνυμικός σχηματισμός της αρβανίτικης γλώσσας. Η χρονολογία ίδρυσης του χωριού δεν είναι γνωστή με ακρίβεια. Πάντως ήδη από το 1791 είχε περίπου 100 σπίτια. Κατά την Τουρκοκρατία, αποτελούσε συνοικία («μαχαλά») που υπαγόταν στον Άγιο Γεώργιο Νηλείας, όπως και η γειτονική Βυζίτσα. Μέχρι το 1860 γνώρισε σημαντική πληθυσμιακή ανάπτυξη, καθώς πλέον στις Πινακάτες κατοικούσαν 160 οικογένειες, δηλαδή περίπου 800 άτομα.

Οι κάτοικοι ασχολούνταν κυρίως με την κτηνοτροφία. Αργότερα ξεκίνησαν να καλλιεργούν ελιές και αμπέλια, να φτιάχνουν κρασί και να παράγουν μετάξι. Ακόμα και σήμερα οι Πινακάτες θεωρούνται ως ένα κατ εξοχήν αγροτικό χωριό, με τους ελαιώνες και τα αμπέλια να απλώνονται στην πλαγιά μέχρι τον Παγασητικό και τις μηλιές και τις καστανιές να στολίζουν το βουνό.

Οι Πινακάτες είναι ένα χωριό που μοιάζει βγαλμένο από άλλη εποχή. Η αυθεντικότητά του οφείλεται εν μέρει και στην ελλειπή σύνδεσή του με τις γύρω περιοχές. Ηλεκτροδοτήθηκε μόλις το 1973 και συνδέθηκε με το Βόλο μέσω λεωφορείου κάποια χρόνια αργότερα. Μέχρι πρόσφατα ο μοναδικός δρόμος που έφτανε μέχρι το χωριό περνούσε από τον Άγιο Γεώργιο Νηλείας. Παρότι βρίσκεται μόλις πέντε χιλιόμετρα από ήδη γνωστή και πολυσύχναστη Βυζίτσα, ο δρόμος ανάμεσά τους μετρά πολύ λίγα χρόνια, αφού πρωτοάνοιξε μόλις το 1999. Η ‘’απομόνωση’’ που χάρισε στις Πινακάτες η φυσικά απομακρυσμένη θέση τους στο βουνό διαφύλαξε μεν το παραδοσιακό τους χρώμα, αλλά ευθύνεται και για την σημαντική μείωση του πληθυσμού τους.

Ο οικισμός των Πινακατών έχει χαρακτηριστεί διατηρητέος από το 1979 και οι παρεμβάσεις είναι πραγματικά πολύ περιορισμένες. Η αισθητική του χωριού είναι μοναδική και θα σε κερδίσει από την πρώτη στιγμή. Τα πλακόστρωτα καλντερίμια θα σε οδηγήσουν στις πετρόχτιστες πλατείες του χωριού, στις εκκλησίες και τα ξωκλήσια του, στα παλιά σπίτια και αρχοντικά που αξίζει να θαυμάσεις. Στη μεγάλη πλατεία του χωριού με τα τεράστια πλατάνια δεσπόζει ο γερο-πλάτανος που μετρά 500 χρόνια ζωής. Εκεί βρίσκεται η βασιλική του Αγίου Δημητρίου και η μαρμάρινη νεοκλασική κρήνη με τις λιονταροκεφαλές, που φτιάχτηκε το 1894 και εκτότε δροσίζει κάθε επισκέπτη με νερό από την πηγή «Δόκανα». Εδώ και λίγα χρόνια, η πλέον εύκολη πρόσβαση στις Πινακάτες οδήγησε στην τουριστική ανάπτυξη του τόπου και έδωσε ώθηση στην αναβίωση του χωριού. Τα ερειπωμένα αρχοντικά και κτήρια ανακαινίστηκαν. Κάποια από αυτά μετατράπηκαν σε πολύ ωραίους ξενώνες, ενώ άλλα σε εστιατόρια και καφενεία. Επιπλέον, επαναλειτούργησε ο φούρνος και δύο μικρά παντοπωλεία.

Σήμερα οι Πινακάτες αποτελούν μια πρόταση διαφυγής για τα σαββατοκύριακα, καθ΄ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Ανάλογα με την εποχή, οι δραστηριότητες στην περιοχή ποικίλουν. Από χαλαρούς περιπάτους στα καλντερίμια του χωριού μέχρι πεζοπορία στις χαρτογραφημένες διαδρομές που οδηγούν στα κοντινά χωριά, κολύμπι στα Καλά Νερά που είναι η κοντινότερη παραλία, γαστρονομικές απολαύσεις με παραδοσιακές γεύσεις, αλλά και ντόπια κρασιά και τσίπουρα, οι Πινακάτες ικανοποιούν τις απαιτήσεις κάθε επισκέπτη. Επίσης, οι αποστάσεις από τα γύρω χωριά είναι πολύ μικρές κι έτσι μπορείς εύκολα να επισκεφθείς τον Άγιο Γεώργιο Νηλείας, σε απόσταση τεσσάρων χιλιομέτρων, ή από την αντίθετη κατεύθυνση τη Βυζίτσα (3 χιλιόμετρα) και τις Μηλιές (5 χιλιόμετρα). Ακόμα, είναι ιδανικό σημείο εκκίνησης για ημερήσιες εκδρομές με το αυτοκίνητο σε ολόκληρο το Πήλιο.

Αν βρεθείς στις Πινακάτες, πήγαινε μέχρι την Αγία Κυριακή που βρίσκεται στο λόφο απέναντι κι έχει πανοραμική θέα, από τη μια μεριά στο χωριό και από την άλλη στον Παγασητικό και το Πήλιο. Αξίζει ακόμα να κάνεις μια βόλτα μέχρι το παλιό αλώνι, λίγο πάνω από τον οικισμό του Αγίου Αθανασίου, το δάσος της οξιάς με τις πηγές, το σιδηροδρομικό σταθμό όπου το Τρενάκι του Πηλίου κάνει στάση στις Πινακάτες στον οικισμό “Ογλάς”. Τέλος, έχε κατά νου ότι στις 20 Αυγούστου διοργανώνεται το πανηγύρι του Αγίου Δημητρίου στην κεντρική πλατεία του χωριού και στις 2 Μαΐου το πανηγύρι στην τοπική εκκλησία του Αγίου Αθανασίου.