Αν σας βγάλει ο δρόμος στο βουνό των Κενταύρων επιβάλλεται να επισκεφθείτε το χαρακτηρισμένο από τον Ελευθέριο Βενιζέλο «μπαλκόνι του Πηλίου», τη Μακρυνίτσα. Χτισμένη σχεδόν κατακόρυφα σε μια καταπράσινη πλαγιά του Πηλίου απέχει μόλις 11 χιλιόμετρα από τον Βόλο και αποτελεί ένα πανέμορφο θέρετρο με άφθονα νερά και πλούσια βλάστηση. Ήταν σημαντικό κεφαλοχώρι της περιοχής κατά την Τουρκοκρατία λόγω της ακμής του στο εμπόριο και την βυρσοδεψία φθάνοντας κατά τον 18^ο αι. σε πληθυσμό περίπου 4.500 κατοίκων, όταν ο Βόλος είχε μόλις 3.500. Αποτελείται από τρεις συνοικίες που είναι κτισμένες κλιμακωτά, σχεδόν κάθετα προς την πλαγιά, τις οποίες ένωνε ένα πέτρινο καλντερίμι.

Το καλντερίμι διατηρείται ακόμα και σας προκαλεί να το διαβείτε για να θαυμάσετε από κοντά την πηλιορείτικη αρχιτεκτονική των αρχοντικών, τα ρυάκια που ρέουν δίπλα στα καλντερίμια και την μεγάλη πλακόστρωτη πλατεία στο κέντρο του χωριού. Η θέα από την διάσημη κεντρική πλατεία του Αϊ Γιάννη που βλέπει πιάτο τον Παγασητικό και τον Βόλο ήταν εκείνη που οδήγησε τον Ελευθέριο Βενιζέλο να χαρακτηρίσει την Μακρυνίτσα ως το μπαλκόνι του Πηλίου. Εκεί μην παραλείψετε να επισκεφθείτε την εντυπωσιακή μαρμάρινη κρήνη του 1809 με τα λιθανάγλυφα, γνωστή ως Αθάνατο Νερό και γενικά τις βρύσες του χωριού που υπερβαίνουν τις 50, κατασκευασμένες κυρίως τον 19^ο αιώνα. Στο κοινοτικό καφενεδάκι βρίσκεται και το «σήμα κατατεθέν» της Μακρυνίτσας, η πολυφωτογραφημένη τοιχογραφία του Θεόφιλου που απεικονίζει τον θάνατο του Κατσαντώνη.

Αξιοθέατα του χωριού το Λαογραφικό του μουσείο με εκθέματα κειμήλια της περιοχής, φορεσιές, φιρμάνια, κοσμήματα και οικιακά αντικείμενα, το κτισμένο από τις αρχές του 19^ου αι. εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, η Παναγιά της Μακρυνίτσας κτίσμα του 1767 με σημαντικές τοιχογραφίες, η Αγία Τριάδα με τις αγιογραφίες του ζωγράφου Γιάννη Παγώνη, τα μοναστήρια της Παναγίας της Σουρβίας και του Αγίου Γερασίμου του Νέου και φυσικά τα αρχοντικά των οικογενειών Βασαρδάνη, Γουργιώτη κ.α. πέτρινα σπίτια – πύργοι με πολεμίστρες, βαριές πόρτες, ξυλόγλυπτα ταβάνια και ψευδοπαράθυρα. Βέβαια, ολόκληρο το χωριό είναι από μόνο του ένα «μουσείο» ομορφιάς και παράδοσης, άλλωστε δεν το επέλεξε τυχαία ο Φιλοποίμην Φίνος ως τον χώρο δράσης στην πετυχημένη ταινία του 1968 «Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά» με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ και τον Παντελή Ζερβό.

Καλά τα αξιοθέατα αλλά η Μακρυνίτσα είναι η χαρά του καλοφαγά. Ζεστά παραδοσιακά πιάτα, ψητά νόστιμα κρέατα, ο γαστρονομικός θησαυρός του Πηλίου βλέπε σπετζοφάι, αλλά και vegan επιλογές που θα ικανοποιήσουν κάθε ουρανίσκο. Συνοδέψτε το φαγητό σας με καλό τσίπουρο και φυσικά αχνιστό οινόμελο. Όσο για τους γλυκατζήδες μη ξεχάσετε να γευτείτε παραδοσιακά γλυκά αλλά και τη φημισμένη σοκολατόπιτα των καφέ του χωριού. Πιείτε τον καλοχαρμανισμένο ελληνικό σας καφέ, απολαύστε το αεράκι και τη θέα και ζήστε τις απόλυτες στιγμές χαλάρωσης που σας προσφέρει η Μακρυνίτσα. Ποιος μπορεί να πει όχι στην Μακρυνίτσα;